IRITZIA
Hasteko, esan beharra dago,intriga istorio bat dela.Nire ustez ez da hiztegirik erabili behar ulerterraza izan delako eta elkrrizketa, eta gertaera azkarren bidez garatzen delako.
Istorio aldetik, amodioa, ama-semearen arteko harremana, gerra etab. esango nuke dela horren gaia.
Misterioa, lehenengo orrialdeetatik azkeneraino, irakurleak ez baitaki nola bukatuko den, azkenengo orrialdeetaraino.
Baina hala ere, nire ustez nahiko zentzugabea izan da. Flora izeneko emakume bat, ezagutzen ez duen gizon bati laguntza eskatzen dio bere semea etxera buelta dadin…ez du zentzu askorik ezta?
Aipatu beharra daukat ere, nola Aimarrek azkarregi igarri duela neskaren estrategia, agian datu gehiago sartu izan behar zuen istorioan.
Beste alde batetik, narratzailea aipatu behar dut. Istorioa 3.pertsonan kontatzen du narratzaileak, eta hortaz, ez du oso ondo azaltzen, nola sentitzen den Aimar, ezta leguen deskribapenak ere, ez baitira oso sakonak izan.
Protagonista eta antagonisten artean, nahiko duda handia geratu zait. Nor izan da protagonista? Fede? Aimar? Eta antagonista? Nor da benetan protagonistari oztopoak jartzen dizkion pertsona?...
Galdera asko geratu zaizkit eratzun gabe liburua amaitu eta gero.
Orokorrean esan beharra daukat, liburua ez zaidala asko gustatu, Fernando Morillok, beste liburu interesgarri gehiago ditu Suminaren estrategia baino.
