Bizitzeko baldintzarik garrantzitsuena

Hilly, neska gazte bat zen.

Bere familiarekin batera bizi zen Afrikako herrialde txiki batean eta egunero egin behar zituen 10 km ur bila.

Hain beharrezkoa zuten ura, non gaixorik egonda ere, joan behar zuen derrigorrez, janaria egiteko, garbitzeko etab.

Hilly-ren ametsa, betidanik izan zen Afrikatik kanpoko herrialde bat ezagutzea.

Urtero, gurutze gorriko hainbat neska-mutil joaten ziren bertara, hainbat gauzetara laguntzera. Oso jatorrak ziren eta Hillyk oso gustuko zuen heurek etortzea.

Etorri ziren azkeneko aldian, neskari eman zioten albistea, guztiz poztu zuen. Aukera ezin hobea zen, zoragarria benetan. Euskal herriko herrialde bat bisitatzeko aukera izango zuen.

Hara heltzean, neska guztiz harrituta gelditu zen, ezin zuen sinetsi.

Guztiz desberdina zen hango bizimodua eta Afrikakoa. Jendeak nahi duena egiten zuen, janaria, beste bati eman baino lehenago, nahiago zuen lurrera bota, ura ez dute aprobetxatzen eta hori gutxi balitz bezala, ibaietara eta itsasoetara hondakinak botatzen zituzten, ura kutsatzen zuten.

Hilly oso haserretuta zegoen, ezin zuen sinetsi nola jendeak alferrik gal zezakeen hainbeste ur.

Hamabost egun igaro zituen, familia euskaldun baten etxean, familia hori ez zuen ura aprobetxatzen, hortzak garbitzerakoan, txorrota zabalik zegoen eta dutxatzerakoan ere bai.

Familiari azaldu zien Afrikako familiaren egoera, eta guztiz liluraturik geratu ziren denak.

Hamabost egun horiek, asko balio izan zuten bai Hillyrentzat eta baita euskaldunentzat ere.

Denek ikasi zuten zerbait, Hillyk euskaldunen bizimodua nolakoa den, eta euskal familia, jabetu zen Afrikako egoeraz eta bai urak zein garrantzi handia duen.

Hillyk bueltatu behar izan zuen bere herrira, baina oso pozik bueltatu zen, konturatu baitzen uraren egoeraz eta irakatsi baitzuen ura oso garrantzitsua dela gure bizitzan

Ura, gure altxor preziatua da.